Laatst was ik bij de bouwmarkt getuige van een voorval dat ik maar niet kan vergeten.

Als ik ergens moet zijn, kijk ik altijd of ik het met iets anders kan combineren. Dat bespaart tijd en voelt nuttiger. Afijn, ik had iets nodig van de bouwmarkt (een knijpertje met van die oogjes die je door plastic kunt drukken) en omdat ik ook naar de sportschool wilde die op hetzelfde industrieterrein zit, stond ik om negen uur stipt voor de deur.

Helaas was de bouwmarkt niet zo stipt als ik. Ik stond dus nog wat te pielen met mijn telefoon terwijl ik wachtte tot de innerlijke klok van de filiaalmanager ook vond dat het negen uur was.

Ik stond als enige klant voor de dichte deur, maar al snel kreeg ik gezelschap. Een auto draaide het parkeerterrein op en de chauffeur parkeerde verspreid over drie vakken. Normaal zou ik dat irritant hebben gevonden, maar het hele parkeerterrein was leeg en soms voelt het gewoon goed om je territorium af te bakenen. Daar had ik wel begrip voor. Ik groette de man met een opgestoken hand en hij maakte ook een soort groetbeweging terug.

Terwijl ik nog een grappige opmerking stond te bedenken over dat je hier beter geen klokken kunt kopen omdat die kennelijk vijf minuten achterlopen, kwam de man niet naar de deuren toe, maar liep hij naar het heggetje dat om het parkeerterrein heen staat.

Hij maakte zijn riem los, trok zijn rits naar beneden en loosde zijn ochtendurine in de bosjes. Een kleine minuut later draaide hij zich weer om, liep naar de auto, stapte in en stak zijn hand naar me op vlak voor hij wegreed. Het hele parkeerterrein was weer verlaten. Maar ondertussen had hij wel mooi zijn territorium afgebakend.