Enkele jaren geleden publiceerde ik een blogje over schrijven in de trein, naar aanleiding van een plan van Amtrak om schrijvers een ‘residency’ aan te bieden. Ik vond het een fantastisch idee.
Categorie: schrijven
Selfies schrijven
Sinds afgelopen maandag maak ik elke dag een selfie. Niet zo’n geduckfacet egokiekje waarvan je er honderd moet maken voordat er één goeie bij zit; nee, deze selfies zijn veel minder werk, en veel leuker.
De zelfopgelegde deadline
De belangrijkste deadline die ik op dit moment heb, is de enige die ik niet haal. Niemand zit er namelijk op te wachten, zet er druk op of vraagt er op welke manier dan ook naar, behalve ikzelf. En ik ben heel goed in mezelf ontzien.
Inspiratie
Eens in de zoveel tijd organiseert VBK media, het uitgeefconcern waarvoor ik parttime werk, een inspiratiebijeenkomst. Vaak hebben de speeches die hier worden gegeven te maken met innovatie, want dat inspireert: nieuwe wegen verkennen, to boldly go… etc.
Wakker met een scène in mijn hoofd
Er is een wonder geschied. Zoals dat gaat met wonderen weet ik niet precies waar de omslag door komt en ik ga dat ook niet verder onderzoeken, maar ik ben er dolgelukkig mee.
Het LMJZ event!
Dinsdag 11 november. Ik ben op weg naar Utrecht, naar het kantoor waar ik wel vaker kom, maar nu met een heel andere reden: er wordt een evenement georganiseerd voor o.a. de lancering van mijn nieuwe boek. Veel méér dan dat weet ik niet. (O, de frustratie!)
Schrijveloerus
Ik vind tags enorm leuk. Maar meestal doe ik er zelf niet aan mee, want: te lui. Nu moet ik echter wel, omdat Eline Stiekema en Marcha de Groof mij het stokje hebben gegeven van de Schrijveloerus Tag.
Alweer bijna voorbij
Wat is de tijd snel gegaan. Alleen vanavond en morgen nog, en dinsdag is het uitchecken en wegwezen. Ik kan haast niet geloven dat ik mijn vorige blogpost over de Yale Writers’ Conference een week geleden schreef. Er is in de tussentijd gelukkig wel heel veel gebeurd.
Mijn eerste 24 uur Yale
Na een dag rondstruinen in New York ging ik gisteren eindelijk naar de plek waar het allemaal om gaat: Yale. En wat een entree, met de zon in je gezicht en een inchecktafel midden op een grasveld.
Dat gaat als een trein
Excuses voor de flauwe grap in de titel, maar het is wel echt waar: nergens ervaar ik zo veel creativiteit en productiviteit als in de trein. Vooral als het om een lang eind gaat. Wat heb je als schrijver nodig voor een perfecte treinreis?