De wet van Murphy heeft vele gedaantes. Een van de zuurste is deze: net als je iets hebt gekocht, krijg je een reclamefolder/-mail waarin staat dat het flink in prijs is verlaagd.

Ik heb hier te veel voor betaald
Wanneer dit gebeurt, voelt het alsof de betreffende winkel je persoonlijk een oor aannaait. Was je drie dagen geleden nog zo blij met je nieuwe paar schoenen, ineens kun je als je ze ziet alleen nog maar denken: ik heb hier veel te veel voor betaald. Hoewel er ogenschijnlijk niets aan je nieuwe stappers is veranderd, lopen ze na die ontdekking toch minder lekker.

Jarenlang heb ik me in zulke gevallen boos gemaakt zonder er verder iets mee te doen. Wat kún je immers doen? Nou, best veel, heb ik ontdekt. Recent voorbeeld: we kochten een nieuwe jas voor Marcel à 90 euro. Luttele dagen later kregen we een stickervelletje in de bus waarmee je 15 procent korting kon krijgen op alles. Dat zou toch mooi boodschappen voor twee dagen schelen en ik moest nog de stad in, dus nam ik de jas, de aankoopbon en de kortingssticker mee.

Zonder opgaaf van reden
Ik bereidde me al voor op een heftige discussie met het winkelpersoneel, maar geen van mijn argumenten hoefde ik in te zetten. Zonder opgaaf van reden kon ik de gekochte jas retourneren en dertig seconden later exact dezelfde weer kopen met 15 procent korting.

Ik voelde me on top of the world.

Begrip en een cheque
Nog een voorbeeld. We kochten naar aanleiding van een mailing met aanbiedingen een nieuwe televisie à € 1050. Twee dagen later kwam er nóg een mailing van de elektronicaketen waarin dezelfde tv werd aangeboden voor € 1000. Onze verontwaardiging was groot en Marcel hing meteen aan de telefoon met de klantenservice, die het begreep en ons een waardecheque stuurde van 50 euro.

De teruggekregen 13 euro in contanten is uiteindelijk opgegaan aan broodjes en de waardecheque ligt nog steeds ongebruikt in de kast, maar wij voelen ons tenminste niet meer bekocht. En dat is wat telt.