Gisteren, op tweede kerstdag, speelde ik met mijn familie vier potjes 30 seconds. Beetje overdreven? Ach, het was een nieuw spel (voor iedereen op één na) en het viel goed in de smaak, dus dan krijg je dat al gauw. En ik vond het helemaal geweldig. Ik blijk namelijk ontzettend veel te weten. Het is niet voor het eerst dat ik dat constateer, maar opnieuw was het leuk om te merken. Vooral voor iemand die doorgaans als laatste gekozen werd met gym (ik heb geen trauma hoor), is het prettig als nu eens iedereen je juist gráág in z’n team wil. En dat alleen maar vanwege een overload aan nutteloze feitjeskennis.
(Side note: als je veel weet, is het spel een stuk minder grappig. Wat dat betreft zijn mijn vader en broertje onovertroffen. Die roepen gewoon alles wat er in ze opkomt. Bij de omschrijving ‘een bos’ riep mijn broertje bijvoorbeeld meteen ‘Bos en Lommer!’, waarop iedereen de resterende 30 seconden dubbel lag. Dat je dan niet wint, is niet eens belangrijk.)
Afijn. Ik weet dus veel. Of het nu gaat over topografie, films, wetenschap of popmuziek: ik weet overal wel iets van. Allemaal informatie waar je niets aan hebt, behalve als je zulke spelletjes gaat spelen. Het is ook helemaal niet handig om de ruimte in je brein op te vullen met allemaal hapsnapinformatie, ruimte die je anders had kunnen gebruiken om ergens expert in te worden. Toch geloof ik dat ik een manier heb gevonden om mijn bedenkelijke talent tot het onbewust onthouden van bijna alle informatie die tot me komt, uit te buiten. En nee, het is niet tijdens ieder feestje 30 seconds of Trivial Pursuit uit de kast trekken – al doe ik dat ook graag.
Het is nog veel beter. Dit is zelfs hetgene waarmee ik mijn geld verdien: schrijf- en redactiewerk. Tijdens het schrijven gebruik ik die poel van feitjeskennis om eindeloos te associëren, bij het redigeren komt het van pas omdat de feitelijke onjuistheden sneller opvallen. Ik weet niet of dit iets is om trots op te zijn. In elk geval is het fijn om met een brein dat alle kanten op gaat toch een vak te hebben gevonden dat erbij aansluit. Ik mag me zelfs te goed doen aan alle informatie die ik maar kan vinden, want ik weet nu dat mijn feitjeskennis niet nutteloos is. En dat ik er echt verdomd veel van heb.