In alle jaren van mijn leven dat ik geen bad heb gehad, leek dit mij de ultieme ontspanning: lezen in bad. Ingegeven door de beelden van televisieseries waarin vrouwen heerlijk badderen en ondertussen een boek uitlezen, droomde ik soms zelfs van zo’n avondje voor mezelf.

Sinds iets meer dan acht maanden woon ik voor het eerst in een huis met een bad. Ik ben er al meerdere keren in geweest, maar nog niet met een boek. Afgelopen weekend, met alle sneeuw buiten, vond ik het daar wel tijd voor. Ik zocht een nog ongelezen paperback uit (een biebboek leek me niet zo’n slimme keuze voor dit eerste experiment) en begon alvast met lezen terwijl het bad volliep.

Hoe doen andere vrouwen dat?
Toen het bad eindelijk vol genoeg was nam ik het boek in mijn ene hand en de badrand in mijn andere, terwijl ik in het bad stapte en de kraan dichtdeed. Eerste obstakel doorstaan. Eenmaal in het bad vóélde ik me echter meer ontspannen dan dat ik het daadwerkelijk was, want ik moest mijn handen continu boven water houden. Het boek met één hand vasthouden lukte namelijk nog wel, maar de pagina’s omslaan niet. Waar ik normaal gesproken mijn glow in the dark-badeend door het badschuim zou laten zwemmen, kon ik nu niet eens mijn handen natmaken. Hoe doen andere vrouwen dat? Dat laten ze in televisieseries nooit zien.

Helemaal achteroverliggend kon ik het boek niet goed lezen, merkte ik al snel, dus ik moest wel een beetje rechtop blijven zitten. Uiteindelijk kwam ik uit op een houding waarbij mijn elleboog op de badrand stond om het boek te ondersteunen en mijn schouders het koud kregen omdat ze niet onder water waren. Ik probeerde toch weer een soort van lighouding aan te nemen.

Alle eendjes boekjes zwemmen in het water
Helaas had ik die manoeuvre onvoldoende onder de knie en slipte mijn elleboog weg, waarop niet alleen mijn boek in het water viel, maar ook de hele vooraf voorgestelde ontspannen baddersessie. Ik pakte het boek snel uit het water en mikte het op de badmat, waarna ik als de wiedeweerga uit het bad klauterde – ik wilde typen ‘sprong’, maar daar had die beweging toch echt niets mee te maken – en een handdoek van het rek griste om te redden wat er te redden viel.

Dat bleek erg weinig te zijn. De paperback heeft dit debacle uiteindelijk nog enigszins leesbaar doorstaan, na een dagje drogen op de verwarming, maar met mijn relaxgevoel liep het wat minder goed af. De volgende keer ga ik weer gewoon met mijn glow in the dark-badeend in bad en ik zal mijn boeken ver uit de buurt van het water houden. Baadt het niet, dan schaadt het niet.