Lekker schrijven doe je in de Hondekop

Enkele jaren geleden publiceerde ik een blogje over schrijven in de trein, naar aanleiding van een plan van Amtrak om schrijvers een ‘residency’ aan te bieden. Ik vond het een fantastisch idee. Van alle schrijfplekken die ik heb geprobeerd, en dat zijn er heel wat, vind ik de trein namelijk het allerfijnst.

Mijn grootste valkuil tijdens het schrijven is afgeleid raken. Dat is begrijpelijk, want schrijven is geen productie draaien. Het is essentieel dat mijn gedachten alle kanten op kunnen vliegen, en dan vliegen ze soms helaas ook de verkeerde kant op, met name onder invloed van het grote boze internet. Als ik thuis of in een kantoorsetting schrijf, ga ik bij de eerste de beste vastloper automatisch online afleiding zoeken, want naar mijn document staren werkt niet om eruit te komen. Helaas is de afleiding die ik op het internet vind doorgaans langduriger dan ik zou willen en minder vruchtbaar. Ik beland in een timesink vanjewelste en ontwaak daaruit een uur (of wat) later om te denken: wat is er in godsnaam met mijn schrijftijd gebeurd?

 

 

Naar buiten en naar binnen
Daarom is schrijven in de trein zoveel fijner. Als ik dan een vastloper krijg, zoek ik geen afleiding in de digitale buitenwereld, maar in de letterlijke buitenwereld. Het voorbijtrekkende landschap is de perfecte achtergrond bij het schrijven, omdat je je blik kunt verschuiven zonder je aandacht te hoeven verschuiven. Tijdens het schrijven in de trein kijk ik ontelbaar vaak even uit het raam en weer terug naar mijn document. Dat gaat haast ongemerkt, en dat is goed, want zodra ik dan in mijn hoofd heb gevonden wat ik zocht typ ik het in, in plaats van nog een heel eind door te surfen zonder te weten waar ik mee bezig ben.

Helaas zit ik meestal niet langer in de trein dan ruim een uur, naar of van Utrecht. Nou is dat uur altijd productiever dan een uur op Facebook, maar het blijft een zeer beperkte tijd. Ik was dus dolenthousiast toen ik afgelopen zaterdag de kans kreeg om acht uur lang door het land te treinen met geen enkel ander doel dan schrijven.

 

De Hondekop uitlaten
Dat zit zo: de Hondekop, een oude trein waarmee ik mocht reizen, wordt beheerd door een stichting die hem volledig heeft gerenoveerd en er geregeld ritten mee maakt. Die ritten zijn noodzakelijk, want te lang stilstaan is slecht voor de trein. De rit van zaterdag werd gemaakt omdat een jongen zijn vriendin in de Hondekop ten huwelijk wilde vragen. (Ze zei trouwens onmiddellijk ja en moest zelfs een traantje wegpinken, terecht ook – een prachtig verhaal voor het toekomstig nageslacht.) Afijn, Jeroen Mooij van de Stichting Hondekop had mij naar aanleiding van mijn blog van een paar jaar geleden benaderd of ik wilde meereizen om uit te proberen of het prettig schrijft in deze trein. Misschien zou het dan mogelijk zijn om ritten te gaan organiseren speciaal voor schrijvers.

Zoals het nu is, is de trein daarvoor nog niet helemaal geschikt, heel simpel omdat er bijvoorbeeld erg weinig tafeltjes zijn waar je een laptop of schrijfblok op kunt zetten dan wel leggen. Eén gelukkige schrijver huisvesten kon echter heel goed: ik nam plaats in de superdeluxe eerste klas (veel comfortabeler dan je in de meeste moderne treinen ziet), zette mijn laptop op het tafeltje bij het raam and wrote the day away. Wat ik drie jaar geleden schreef, geldt nog steeds: in de trein is het leven goed en het schrijven fijn. Het continu afwisselende behang waar mijn ogen naar kunnen afdwalen, de cadans, de mogelijkheid om even een stukje te lopen, in dit geval zelfs zónder al mijn spullen te hoeven inpakken of medereizigers op hun blauwe ogen te vertrouwen. En de Hondekoprit heeft meer voordelen boven een reguliere treinreis. Zo was ik de hele dag onderweg zonder één overstap, waren er geen vervelende medereizigers, en heeft deze trein ook nog een ouderwetse restauratiewagon voor de broodnodige pauzemomenten. Het zou weleens de treinhemel op aarde kunnen zijn.

 

Gewoonweg geweldig
Dus, is het goed schrijven in de Hondekop? Ja. Natuurlijk, zou ik willen zeggen. Ik keek er enorm naar uit en het was precies wat ik had gehoopt. Voor mij kwam deze kans geweldig uit omdat ik net terug aan het werk ben met mijn manuscript, dat een tijdlang heeft stilgelegen vanwege mijn zwangerschap en baby. Zaterdag heb ik niet alleen de draad weer opgepakt van het laatst geschreven materiaal vóór een maandenlange pauze, maar ook een heel eind nieuw geschreven. Het werkte kortom weer lekker. Dus tot het tegendeel bewezen is, blijf ik erbij dat het nergens zo fijn schrijft als in de trein.

3 thoughts on “Lekker schrijven doe je in de Hondekop

  1. Als geinteresseerde in stations met treinen is mij de Hondekop niet ontgaan zaterdag 4 Feb 2017. Heb genoeg foto’s en wat filmpjes. Interesse, laat me weten via g.j.stamer@quicknet.nl of kijk op m’n You Tubekanaal Gertjan Stamer als voorproefje.
    Met vriendelijke spoorse groeten, Gertjan Stamer, Heemstede

Laat een antwoord achter aan Petra Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *