De titel van deze blog is een van de FAQ’s nu ik wijd en zijd verkondig dat ik kleinkunst aan het maken ben. Ik schrijf daartoe liedjes – helaas alleen tekst, want componeren is een van de dingen die ik écht niet kan – en het is uiteraard de bedoeling om die te gaan opvoeren. Dus het is een logische vraag, of ik zingen kan.

Nou. Het is in elk geval niet zo dat ik het níét kan. Al van jongs af aan doe ik het graag. Ik wilde dolgraag deelnemen aan Kinderen voor Kinderen, helaas had mijn moeder daar geen zin in. (Achteraf bezien is dat maar beter ook, hoorde ik toen ik iemand hier laatst over vertelde; tikkeltje te Gooisch.) Verder was het als ik het podium besteeg vaak om te playbacken, want indertijd had je de Mini Playbackshow en dus werd er overal waar kinderen waren geplaybackt dat het een aard had. Superleuk. Daarnaast zong ik in de eindmusical van de basisschool en heb ik me nog nooit kunnen inhouden in de buurt van een karaokemachine, want ook karaoke is superleuk.

Afgelopen weekend was ik met vier anderen op schrijfweekend. De tweede avond veranderde langzamerhand in een bonte avond (nog zoiets heerlijks). Er werden wat grappige filmpjes afgespeeld, er werd gepraat over muziek, er werd muziek opgezet. Ik kon me niet meer bedwingen, ik moest zingen! Dus ik zong. En het was leuk, zoals het altijd is. En naderhand werd er tegen me gezegd: je kunt het echt. Dat is nou pas tof, dat mensen nu zulke dingen zeggen, alleen maar omdat ik heb uitgesproken dat ik dit wil.

Ik ben geen technische zangeres, ik heb nooit zangles gehad, ik zal niet The Voice of Holland winnen. Het enige wat ik heb is dat ik er lol in heb en dat ik het vol overgave doe. Voor mijn doel ermee lijkt me dat voldoende. En mocht blijken dat het dat niet is, dan kan ik altijd nog lessen nemen. Maar het is fijn om te weten dat het zoals het nu is ten minste een beetje ergens naar klinkt. 🙂